'Dit artikel is een verruiming ten opzichte van de huidige (lees: oude, bew.) wet (artikel 7) omdat het bepaalt dat het de notaris is toegestaan ambtelijke werkzaamheden te verrichten buiten het arrondissement waarin zijn plaats van vestiging is gelegen (...)Het verrichten van ambtelijke werkzaamheden buiten het arrondissement kan dan ook slechts een incidenteel karakter hebben. De in andere plaatsen gevestigde notarissen wordt niet onnodige concurrentie aangedaan.' (MvT II, 23 706,nr. 3, p. 23)

'De commissie vraagt of, nu in het wetsvoorstel uitdrukkelijk is bepaald dat akten alleen op het grondgebied van Nederland gepasseerd kunnen worden, gelet op de ontwikkelingen in Europa, het vrije verkeer van juridische diensten onnodig wordt belemmerd. De veronderstelling dat in Europa een vrij verkeer van notariële ambtelijke diensten geldt, is niet juist. Een notaris zal zich niet in het buitenland kunnen vestigen omdat hij niet voldoet aan de daar geldende eisen om tot notaris benoemd te kunnen worden voor wat betreft opleiding, ervaring en nationaliteit. De uitvoering van de richtlijn nr. 89/48/EEG van de Raad van Europese gemeenschappen van 21 december 1988, betreffende een algemeen stelsel van erkenning van hoger-onderwijs-diploma's waarmee de beroepsopleidingen van ten minste drie jaar worden afgesloten (PbEG, 1989, L 19) zal, wat de uitoefening van het notarisambt betreft, er niet toe leiden dat buitenlandse notarissen hun ambt in Nederland en Nederlandse notarissen hun ambt in het buitenland kunnen uitoefenen.De Nederlandse notaris die incidenteel in het buitenland aktes zou willen passeren, zal dit waarschijnlijk willen doen ten behoeve van Nederlandse cliënten die in het buitenland verblijven. De bedoeling zal dan waarschijnlijk zijn dat hij de gepasseerde akte vervolgens meeneemt naar zijn kantoor, in zijn protocol opneemt en diezelfde dag nog in zijn repertorium inschrijft. Voor testamenten zal inschrijving in het centraal testamentenregister uiterlijk de volgende werkdag moeten plaatsvinden. Van een duidelijke behoefte aan de mogelijkheid tot het (incidenteel) passeren van aktes door een Nederlandse notaris in het buitenland is tot dusverre niet gebleken. Mocht op een gegeven moment daaraan wel behoefte ontstaan, dan zal een wetswijziging in studie kunnen worden genomen. Er moet dan worden onderzocht of zulks in internationaal verband mogelijk is, wat de internationaal-privaatrechtelijke aspecten zijn en welke andere wettelijke regelingen eventueel aanpassing behoeven. Het advies van de Staatscommissie privaatrecht zal daarover moeten worden ingewonnen.Deze leden vragen voorts of het niet aan te bevelen is, om de eerste volzin van dit artikel te wijzigen, in die zin dat uitdrukkelijk wordt bepaald dat het de notaris ook is toegestaan in het buitenland werkzaamheden te verrichten. 'In de eerste plaats merk ik op dat artikel 12 (lees: artikel 13, bew.) nooit ten doel heeft gehad een internationale dimensie aan het notariaat toe te voegen. Bovendien zijn in het buitenland op grond van de buitenlandse wetgeving de in het desbetreffende land gevestigde notarissen bevoegd, ook als het gaat om een akte waarbij Nederlandse cliënten partij zijn. Op grond van de consulaire wet zijn in het buitenland eveneens de aldaar gevestigde consulaire ambtenaren bevoegd tot het opmaken van notariële akten ten behoeve van de binnen hun ressort aanwezige Nederlanders. Uitbreiding van de bevoegdheid tot het verrichten van ambtelijke werkzaamheden tot het buitenland ligt niet erg voor de hand.' (NV, 23 706, nr. 6, p. 38)

'Zoals ik ook reeds heb opgemerkt in het algemene gedeelte van deze nota (...) is een andere vestiging van een maatschap buiten de plaats waar de notaris gevestigd is, niet te beschouwen als een bijkantoor van de notaris. Het incidentele uitoefenen van het ambt in een andere vestiging van de maatschap is toegestaan, mits het niet het karakter heeft van het op vaste of onregelmatige tijden zitdagen houden. (...)In buitenlandse vestigingen van een maatschap van notarissen en advocaten kunnen (...) uitsluitend kandidaat-notarissen werkzaam zijn. Als deze wet in werking is getreden, kunnen zij zich ook geen kandidaat-notaris meer noemen, omdat zij niet onder verantwoordelijkheid van een notaris notariële werkzaamheden verrichten (artikel 1, onder a).' (NV, 23 706, nr. 6, p. 37)

'Artikel 12 (lees: artikel 13, bew.) verbiedt het hebben van bijkantoren buiten de plaats van vestiging. De reden hiervoor is dat degenen die zich als notaris in een bepaalde gemeente willen vestigen er bij het opstellen van hun ondernemingsplan vanuit moeten kunnen gaat dat geen 'vreemde notarissen' binnen die gemeente actief worden.' (NV, 23 706, nr. 6, p. 37)'Hij kan dus wel buiten zijn kantoor zitdagen houden, mits binnen de gemeente waar hij is gevestigd.' (NV, 23 706, nr. 6, p. 38)

'Op sommige waddeneilanden, zoals bijvoorbeeld Ameland, is tevens geen notariële standplaats gevestigd. Ook als deze wet in werking is getreden is het mogelijk dat zich op die eilanden niet een notaris zal vestigen. Door het in artikel 12 voor notarissen opgenomen verbod om buiten de plaats van vestiging bijkantoren te hebben of op onregelmatige tijden zitdagen te houden, kan de notariële bediening op die eilanden in gevaar komen. Derhalve is een uitzondering op de regel van artikel 12 voor de waddeneilanden noodzakelijk. Voldoende is dat de mogelijkheid voor andere notarissen wordt geopend om op die eilanden op vaste of onregelmatige tijden zitdagen te houden.' (Tweede NvW, 23 706, nr. 13, p. 13)